‘En, jongens…?’​

Waarom werkt een mens? Om het aards bestaan zin te geven? Om structuur te bieden en een sociaal netwerk te hebben? Of gewoon voor het geld? Om het dagelijks brood, de studie van je kinderen en de hypotheek te kunnen betalen? Om je die snelle bolide of dat dure horloge te kunnen veroorloven? Om op strand- én skivakantie te kunnen gaan of misschien die wereldreis te kunnen maken? Wat het motief ook moge zijn: werken doe je gewoon, het hoort er nu eenmaal bij. Maar toch… Eén moment staat in ons beider geheugen gegrift. Het was een mooie lentedag, de zon scheen en wij belden aan bij de vorstelijke villa. Het was niet voor het eerst dat wij hier op de stoep stonden. Na een eerdere kennismaking en briefing, zouden we vandaag ons communicatieconcept presenteren. Nog voor we alles uit onze tassen hadden gehaald, stelde onze opdrachtgever bijna achteloos die ene vraag die voortaan alle andere vragen overbodig zou maken: ‘En, jongens, nog een beetje leuk gewerkt?’